علی ساہ ءَ وتیگءَ بھر کنتیں
داں بلقیسءَ وتی مھراں بدَنتیں

گوشیت بیا تو منی مھرانی دلبر
سر ءَ اِیر کن وتی مئے زانسراں دلبر

ترا وا من چو ساہءَ دوست داراں
وتی عشق ءَ ترا من پیشداراں

تئی ھرکاریءَ پہ حاظراں من
وتا جلدی پتو نی سرکناں من

تو سک دیرءِ زھیریگاں ترا پہ
نگنداں دل تسلّاے وتا پہ

نہ بَے ھیجبر تو تھنا شربزان نی
منی دوزواہ ءُ دوستیں مھروان نی

توے دلبر منی وابانی ارواہ
مناں ھر جا تئی مھرانی ھمراہ

بیا جلدی مناں گوں وت ببر تو
مناں تھنا مکن جان ءُ جگر تو

ترا الّم وتی بانور کناں من
وتی زندءَ ترا گوں ھور کناں من

منی زندءِ ھمُک براہ ءُ سِپائے
اُمیت ءُ واھگیں کہ تو بیائے

اے بلقیس ءُ علیءِ داستان اِنت