تو شُتے چہ میتگ ءَ مئے وشیں تئی آواز شت
کندگ ءُ بچکندگانی مهر ءِ مئے ھمراز شت

کودکیں ارواہ شهیدی نام کٹّان ءَ شُتگ
گلزمین تئی وشبوئیں ھوناں پدا ھنّی کتگ

بالوے پلّاں چہ سستگ پل پرسیگ اَنت پدا
ھر سبا کہ بُست باں مئے چم ارسیگ اَنت پدا

لوگءِ پیژگاہ ھرسباہ تئی جستءَ کنتیں چہ منءَ
لوگ ءِ آدینک ءَ ترا گنداں ماں روچے سد بر ءَ

مولم ءُ گیش اِیں زھیراں انچو تاپینتگ دلے
کشک ءُ راھاں سر جنانیں گار بوتگ منزلے

بزدلیں دژمن تئی ایمن نہ ننداِیت ھجبر ءَ
بچ بالاچیں ھزاراں نشتگ اَنت تئـی سنگر ءَ

بلکیں ناں رھچار ءَ پیش ءَ مرگ ترس ءَ دل جتگ
رتکگیں ھوناں تئیگاں نو رفیق مُحکم کتگ