ترا دیستون چم حمار
(از وقتی تو را دیدم ای چشم خمار من)
پَوَت زُرتون غم هزار
(غمهای زیادی را برای خود برداشتم )
مکن زندا می شِزار
(این جسم زنده را ازار مده)
په ما مهر تو بگوار
(و مهر خودت را بر من ببار)
توه زنده می بهار
(تو بهار منی)
بیا زندا می سَمار
(بیا و کمی به من هم توجه بکن)
دله تاهیر و کرار
(صبر و قراراین دل تمام شده و)
نبی گیشته انتظار
(نمیتوانم بیشتر از این منتظر بمانم)
گراں ناما تی گراں
(تکرار میکنم اسمت را هر لحظه)
بی تو ساھتے من مراں
(بدون تو حتی لحظه ای دوام نمی آورم)
سره سوگندا وراں
،(قسم به جانم میخورم که)
ترا چمن دور براں
(میخواهند تو را از من دور میکنند )
منی ماهین مه لقاه
(ای دلبر همچون ماه من)
توه جان و می نو ساه
(تو مثل جانم و نفس کشیدم برایم مهمی)
دله دیسته می تو راه
(و نیت درست دل مرا میدانی)
کنه می دلا تو جاه
(این را بدان که در دل من جا کرده ای)
روہ دور و چک جنه
(وقتی میروی و از دور زیر چشمی نگاهم میکنی)
دلا می گو وت بره
(دل مرا با این کارت میبری)
پری چو منا مچار
(ای پری قلبم اینطور نگاهم نکن)
پری په هدا بچار
(و بخاطر خدا به من رحم بکن)
تئی نازاں دلبری
(ناز و اداهایت )
منی ماهیں مھپری
(ای دلبر همچون ماه من برایم زیباست)
گوره هارا زَرگری
(گردنبد زیبایت که ساخته ی زرگریست)
سَمی حوره دروری
(تو را همچون حوری بی همتا کرده است)

پری زِردا تَل مکن
(ای پری من دلم را مرنجان)
پری آس و جَل مکن
(و اذیت و ازار مده)
بیا گو ما گَل بکن
(و بیا با من راه بیا)
مارا چو پَشل مکن
(و حال من را اینگونه نگیر)
جنه مِهره تی کتاب
(ای دختر کتاب مهرت را)
دوشی وانته باب په باب
(دیشب باب به باب خوانده ام)
کجیں مُزد و می ثواب
(کجاست پاداش کار و مزد من)
بده مارا گُل جواب
(ای گل زیبای من جوابی به من بده)