اولی ھسہ

من چے گُش آں ؟
تو چے گُش ئے ؟
تو سرپد ئے من چے گُش آں
تو سرپد ئے ما سر ءُ پد ایں
ما سرپد ایں تو بے پد ئے
ما دلسوچ ایں تو دل سوچ ئے
تئی گنج پہ ما چوش
پیگ ءُ پیشی
گرک ءُ پس
کاہ ءُ داس
کاگد ، آس
مئے کسہ دال ءُ را ءُ دال چہ چپ ء راست (درد)
گنج آب چپ پہ ما (گنج)
ما لیب کنوک تو لیب ءُ جاہ
تو دِرّ ءُ دوچ
مئے کار ءُ بار
تالہ کسمت زیم ءُ مار
بند ءُ بندیگ
دست ءُ پاد
تو ھست ءُ سار ما گار ءُ وار
ماں ورنایی ما پیر بہ این
چہ زندگی ما سیر بہ ایں
ما گوں یک دار تو گوں ترال
ما ساہ کش ایں تو زندگی
ما بازیانی جاشو ایں
تو بازیانی ناھدا
ما دریائی ءَ کپتگ ایں
سیاستانی ماں شدا
راستی تهل انت بلے گُش آں
اشی من وت دلگوش آں
بیم ءُ ترس ماں ریشگ انت
گوں سلیاں ما جیڑگ انت
ما وانگ ایں تو اِش کن ئے
تو زانگ ئے ما اِشکر ایں
ریش ریش ءُ زانت لچ
سیاہ سیاست
ازم پچ

دومی ھسہ

من چے گُش آں ؟
تو چے گُش ئے ؟
تو سرپد ئے من چے گُش آں
تو بست ءَ مارا توکیا
ھبر ھمش اِنت من گُش آں
گُش آں گُش آں گُش آں گُش آں
گُش آں بِلی کپس پرش انت
نپس آزات بنت روان
پمیش من ءَ گُش ئے مہ وان
من چے گُش آں تو چے گُش ئے
تو سرپد ءِ من چے گُش آں
من سنگی ءَ دل ءَ مُش آں
من روک پہ تو آچش آں
تی گال ءُ دروگ پدّر اَنت
اے کِشک ءُ دمک ءُ رھسراں
تی پارسائی ءَ کتگ
اے دل منی زدگ زدگ
پہ رپک تو کن ئے اد ءَ
دل ءَ کن ئے جتا جتا
گوش ئے کتگ ھدا ھدا
تئی لوٹ اِنت کہ ما دم ایں
امیت ءَ چہ یات ءَ بر ایں
ما واھگاں ء روک کن ایں
اے واھگاں چون کن ئے ؟
چست بوت ایں
وانگ ایں
ما رو ایں
آ اود ءَ
کہ سار بی
مئے پگر ء ھوش
زندگ بی مئے اشک ءُ ڈیھ
ھلاس بی مئے بزگی
مکسد دور ءُ راہ سَک
ندارگ سل ءُ پاد لنگ
رسترانی درمیان
داں مکسد ءِ ھد ءَ رو آں