اگر برای آشنایی با بلوچ ها به کتب تاریخی بازگردید و از ابتدا به اولین نوشته های کتبی دنیا نگاهی بیندازید، نام قوم بلوچ را در حکاکی های هخامنشی یا در نوشته های یونانی خواهید یافت. نوشته هایی که به سال های قبل از میلاد باز می گردد. به طور مثال، در کتیبه بیستون و کتیبه ای در تخت جمشید از قومی به نام گدروزیا ( واژه بلوچ را مشتق از کلمه بدروچ یا گدروچ می دانند) که همان مکه (MAKA) با تلفظ مچیه (MACHIYE) است، یاد شده که باستان شناسان می گویند از واژه مکران گرفته شده و مشخص کننده ناحیه ای در سواحل بلوچستان غربی است. اگر به سراغ نوشته های هرودوت هم برویم، چنین یافته هایی را پیدا خواهیم کرد. هرودوت می گوید که در ناحیه مکران در سواحل خلیج فارس قوم موکی ها یا ماکاها زندگی می کنند و یکی از ۱۴ ولایات را در زمان داریوش هخامنشی تشکیل می دهند. اما مکران چه ربطی به بلوچ ها دارد؟

باید بگوییم که مکران منطقه ای در جنوب و شرق بلوچستان است که بعدها بلوچ ها در آن ساکن شدند. نویسندگان در کتب تاریخی از دو قوم به نام کوچ و بلوچ (قفص و بلوص) یاد می کنند که در شرق کرمان زندگی می کردند و سپس وارد مکران شده اند. پس از حمله سلجوقیان به کرمان بود که مردم بلوچ مهاجرت خود را از شرق کرمان و مکران تا درون مرزهای شرقی هند ادامه دادند.